Reviews and straling is mogelijk, maar het is mogelijk om de aanwezigheid van verschillende manieren folie belichting identificeren knippert op het display alle nopraktichnee - toepassing van een deeltjesteller, een elektrische impuls genereert wanneer het deeltje binnentreedt. In het algemeen bestaan alle tellers van Geiger-Muller uit een afgedichte buis, die een kathode is en langs de as wordt uitgerekt door een draadanode. De ruimte binnenin is gevuld met gas bij lage druk om optimale omstandigheden voor elektrische storing te creëren. De spanning op de meter is ongeveer 300 - 500 V afgestemd, zodat er geen zelf-uitval optreedt en de stroom door de teller niet vloeit. Maar wanneer hij in radioktivnym deeltjes ioniseren het gas dat in de buis, en tussen de kathode en anode treedt hele lawine van elektronen en ionen - stroom begint te vloeien. Maar na een fractie van een milliseconde keert de teller terug naar zijn oorspronkelijke staat en wacht tot het volgende deeltje voorbij is.
De foto toont de meest voorkomende teller van de SBM-20. Het is gevoelig voor bèta- en gammastraling (röntgenstraling). Het aantal pulsen dat door hem is geregistreerd in 40 seconden is gelijk aan de intensiteit van straling in micro-röntgen per uur (microR / h). Het normale niveau is gewoonlijk 12 - 16 microR / h. Maar in de bergen kan dit verschillende keren hoger zijn.
Het schema van de zelfgemaakte dosimeter bestaat uit twee blokken in kleine plastic dozen: een netwerkgelijkrichter en een indicator.
De blokken zijn met elkaar verbonden door connector X1. Wanneer stroom wordt aangelegd, begint de condensator C3 met opladen tot een spanning van 600 V en is dan de stroombron voor de meter. Door de stroom van het stopcontact los te koppelen en de indicator uit te schakelen, beginnen we klikken te horen in telefoons met een hoge weerstand.
Zoals je al kon raden, betekent de klik in de telefoons dat het radioactieve deeltje in de balie komt. De bedrijfstijd van de indicator na één keer opladen hangt af van de lekstroom van de condensator, dus deze moet van goede kwaliteit zijn. Meestal is het apparaat in staat om op te laden zonder opladen gedurende tien minuten of veertig minuten, afhankelijk van de intensiteit van radioactieve straling.
Het einde van de lading van de condensator kan worden beoordeeld door klikken in telefoons met hoge weerstand te stoppen. Onderdelen zijn niet-kritisch. Weerstand R1 moet krachtig 1-2W zijn. Teller B1 kan alles zijn wat u kunt vinden.
De dosismeter zelf SI-13G
Op de elementen DD1.1 en DD1.2 K176LA7 is de generator ontworpen voor een frequentie van 1000Hz. Rechthoekige pulsen door de differentiërende keten C2R3 openen de transistor VT1 KT315 die in de sleutelmodus werkt. Pulsen met collectorovergang, die door de primaire wikkeling van een transformator, induceren de secundaire obmotkevysokoe pulsspanning met een potentiaal van ongeveer 100 V. De diode VD1 beoogt de collector van de transistor tegen overspanning, die kan ontstaan bij de inductieve belasting bescherming - de transformator.
Een gelijkrichter met een zesvoudige vermenigvuldiging voert een constante 400 V spanning uit, die wordt toegevoerd aan de kathode van de teller via een stroombegrenzende weerstand R4. De negatieve pulsen van de anode van de teller veroorzaakt door radioactieve deeltjes overspanning, DD1.3 schakelelement en uitgerekt door een tweede tijdsduur te vallen op DD1.4, tk aan zijn andere ingang ontvangt rechthoekige pulsen met frequentie 1 kHz. Aan de uitgang van element verkregen tonale akoestische signalen en tegelijkertijd verlicht de LED HL1.
Met een natuurlijke achtergrond van straling, "pokepanivaniya" zelden eens in een paar seconden, met toenemende stralingsniveaus, klinkt de toon vaker, en bij gevaarlijke waarden klinkt het geluidssignaal continu en brandt de LED constant. In het schema wordt de teller SI13G gebruikt, maar u kunt dezelfde gebruiken. Het wordt geproduceerd in een glazen lamp en heeft kleinere afmetingen dan de SBM-20, maar ook minder gevoelig.
Zelfgemaakte transformator gewikkeld op een miniatuur W-vormige ferrietkern NH4 × 8 waarvan de primaire wikkeling in totaal 100 windingen PEL 0,1, secundaire - 1200 windingen PEL 0,06. Het wikkelen moet vnaval gebeuren, tussen de wikkelingen liggen 1-2 lagen isolatie.
In dit artikel vindt u een beschrijving van eenvoudige dosismeterschakelingen op de SBM-20-meter, die voldoende gevoeligheid hebben en de kleinste waarden van bèta- en gamma-radiochemische deeltjes detecteren. Het dosimeterschema is gebaseerd op de binnenlandse stralingssensorsensor type SBM-20. Het ziet eruit als een metalen cilinder met een diameter van 12 mm en een lengte van ongeveer 113 mm. Indien nodig kan deze worden vervangen door ZP1400, ZP1320 of ZP1310.
Het apparaat is gebaseerd op de Geiger-Mueller-teller van het type SBM-20. Het is een cilinder van metaal, met aan de uiteinden twee elektroden. In het gas. Deze elektroden worden geleverd met een constante spanning van ongeveer 400V. Terwijl het ioniserende deeltje door de teller passeert, treedt een elektrische doorslag op en neemt de weerstand van de inrichting drastisch af van oneindig tot zeer merkbaar. Dus, met elk ioniserend deeltje dat door de teller gaat, creëert het een korte puls.
Deze huishouddosimeter met behulp van een microcontroller kan een overschot aan stralingsniveaus detecteren in het bereik van 0 mR tot 144 mR. Het ontwerp bestaat uit een step-up-spanningsomzetter en een microcontroller die de gegenereerde pulsen telt en de informatie naar een digitale indicator verzendt.
Na de ramp in Japan nam de vraag naar individuele middelen voor het beheersen van radioactiviteit sterk toe, en niet alleen de voltooide instrumenten, maar ook de binnenlandse Geiger-Muller-loketten werden tekort. Daarom was het noodzakelijk om aandacht te schenken aan "buitenlandse ervaring", of liever, aan de basis van buitenlandse elementen. Hier is het product van het beroemde Philips-bedrijf - de ZP1300 meter. In tegenstelling tot binnenlandse analogen heeft deze een voedingsspanning van 700V nodig. In de rest is alles hetzelfde. De afbeelding toont het schema van de geluidsindicator van radioactiviteit op basis van de teller ZP1300.
Bij elke vlucht door de ioniserende deeltjesteller geeft het apparaat een kort geluidssignaal af. Hoe hoger de straling, hoe vaker hij klinkt. 700V voltage generatorschakeling is gemaakt op basis miniatuurstroomonderbreker HRE3005000 typetransformator twee wikkelingen, - een secundair netwerk en 6V tot 230V. De transformator is erg klein en heeft een vermogen van minder dan 1W. Hier wordt deze transformator gebruikt om een hoge spanning te krijgen. Het is daarentegen omgekeerd, dat wil zeggen, in dit schema werkt de laagspanningswikkeling als primair. Het is opgenomen in de collector van de transistor VT1, waarvan de basis ontvangt pulsen vanuit de generator op de chip A1, - ingebouwde timer Type 555. Om de gewenste wikkelingen 700V secundaire kant onvoldoende te verkrijgen, zodat er een extra spanningsvermenigvuldiger diodes VD2-VD6.
Om de uitgangsspanning te stabiliseren, heeft het circuit een terugkoppeling, die wordt uitgevoerd via de weerstanden R3 en R4. Via hen wordt een spanning op klem 2 Al aangelegd, waarvan de waarde evenredig is met de waarde van de uitgangsspanning. Dienovereenkomstig varieert de duty-cycle van de pulsen gegenereerd door de microschakeling Al en verandert de spanning aan de uitgang van de vermenigvuldiger. De spanning aan de uitgang van de vermenigvuldiger wordt dus stabiel gehouden en is weinig afhankelijk van de voedingsspanning. Stel de uitgangsspanning in door de weerstand R1 aan te passen. Opgemerkt moet worden dat voor een nauwkeurige meting van de uitgangsspanning een gewone multimeter niet geschikt is vanwege de lage ingangsweerstand. Het is noodzakelijk om een zeer sterke voltmeter te gebruiken of om deze met een multimeter te meten via een spanningsdeler, bijvoorbeeld bestaande uit weerstanden met een weerstand van 10 megaohm en 100 kilo.
In dit geval moet de multimeter worden vermenigvuldigd met 100 (d.w.z. "7V" = 700V). De diode VD1 beschermt de transistor VT1 tegen de zelfinductie van de transformatorwikkeling. De spanning van 700V van de uitgang van de vermenigvuldiger via de weerstand R9 wordt aan de Geiger-Muller-teller F1 toegevoerd. De belasting van de teller is de weerstand R7, waarop een zeer korte puls verschijnt tijdens de passage van het ioniserende deeltje. Deze puls arriveert bij de wachtende multivibrator op de A2-chip. De diode VD7 beschermt de ingang van de chip tegen hoge spanning en beperkt de amplitude van de puls tot de grootte van de voedingsspanning van de schakeling.
Wanneer een puls arriveert op pin 2 A2, start de wachtende multivibrator en genereert een burst van pulsen die naar de luidspreker B1 gaat. Er is een korte hoge toon te horen. Dit circuit kan ook worden gebruikt als onderdeel van een digitale dosismeter. Pulsen op de teller moeten worden uitgevoerd vanaf pen 3 A2. Details. Het belangrijkste detail - de Geiger-Mueller-teller kan worden vervangen door een andere, bijvoorbeeld huiselijk. Maar dit vereist een overeenkomstige verandering in de voedingsspanning van de meter (voor onze gebruikelijke 400V). Dat wil zeggen, het zal nodig zijn om het aantal trappen van de spanningsvermenigvuldiger te verminderen. Transformator T1 kan worden vervangen door bijna elke laagvermogen-transformator met een secundaire wikkeling van 6V. Of wind het zelf op. Speaker B1 - capsule vanaf een kleine hoofdtelefoon. De weerstand moet in het bereik van 16-50 Og liggen. De aanpassing bestaat alleen in het instellen van de hoge spanning door trimmer R1 aan te passen.
Hoe maak je zelf een stralingsdosimeter: 3 basisschema's
Een eenvoudige dosismeter met uw eigen handen: een diagram. Stralingsdosimeters met eigen handen
Dosimeters worden apparaten genoemd die nodig zijn voor het meten van de kracht van ioniserende straling. Er moet ook worden opgemerkt dat sommige modellen bovendien in staat zijn om de effectiviteit van de dosis te beoordelen.
Röntgenstralen tot dosimeters zijn niet van toepassing. Het belangrijkste element van het apparaat is prettig om de detector te beschouwen. Op de gevoeligheidsparameter is het heel anders.
Over het algemeen kunnen deze apparaten worden ingedeeld in professionele en huishoudelijke aanpassingen.
Voor het leger worden speciale modellen gebruikt die zijn ontworpen voor moeilijke gebruiksomstandigheden. Op hun beurt zijn industriële aanpassingen ontworpen voor continue bewaking van straling. Het is vrij eenvoudig om stralingsdosimeters samen te stellen met onze eigen handen. Dit geldt echter alleen voor huishoudelijke apparaten. Om een professioneel model te maken, is het noodzakelijk om de diagrammen van deze apparaten te bestuderen.
Huishoudmodel voor 3 minuten
Het is vrij eenvoudig om een dosimeter binnen 3 minuten met uw eigen handen te monteren. Eerst en vooral moet je een aubergine nemen met een inhoud van minstens 1,5 liter. Daarna is een testapparaat met één pool vereist voor het apparaat.
Eerst moet de aubergine worden gesneden. Met dit doel is het beter om een mes te gebruiken. De volgende stap is het installeren van de tester in een container.
Vervolgens wordt een dirigent aangesloten om een eenvoudige dosismeter met uw eigen handen samen te stellen.
Condensor voor dit doel heeft een open type nodig. In het bovenste gedeelte is een gat gemaakt voor de breinaald. Het is het beste om het koper te selecteren, een diameter van niet meer dan 1,2 mm. Als gevolg hiervan moeten de delen van de aubergine worden vastgezet met een elektrische tape. Wanneer de tester wordt ingeschakeld, wordt het signaal van de spaak doorgegeven aan de weerstand. Als gevolg hiervan wordt het vermogen van ioniserende straling weergegeven op het apparaat.
Om een dosimeter met uw eigen handen te maken uit een blik, als u een doorlopende condensator en een eenpolige tester voorbereidt. In dit geval is de aubergine voor het apparaat niet vereist.
Aan de onderkant van het blikje is het nodig om een klein gaatje te maken voor de breinaald. Daarna wordt een condensator in de condensator geïnstalleerd. De weerstand moet op zijn beurt rechtstreeks op de tester worden aangesloten.
Daarna blijft het alleen nog om de spaak in het gat van het blik te bevestigen.
Apparaat met tweedraadsdetector
Met een tweedraadsdetector zelf hoe u een dosimeter monteert? Als u alle benodigde componenten selecteert, is deze taak eigenlijk heel goed mogelijk. Allereerst wordt de container geoogst.
In de regel is het gekozen kunststof type. De afmetingen zijn grotendeels afhankelijk van de afmetingen van de detector. Er moet ook worden opgemerkt dat een doorvoercondensator vereist is om het model samen te stellen.
Op zijn beurt is het noodzakelijk om drie weerstanden te maken.
Verder, om een dosimeter met uw eigen handen te maken, wordt een demper genomen. Voor een model met een tweedraadsdetector selecteert het alleen een enkelkanaalsdetector. Installeer het direct bij de condensor.
Gelijkrichters voor dosimeters van dit type zijn alleen resonant. Op hun beurt worden expanders door specialisten zelden gebruikt. Direct om de effectiviteit van de dosis te meten is een doorvoercondensator.
Houd er bovendien rekening mee dat de demper in het apparaat achter de detector moet worden geïnstalleerd.
Het gebruik van driedraadsdetectoren
Hoe maak je zelf een dosimeter met een drietrekssoort? Tegelijkertijd moet worden opgemerkt dat deze taak niet gemakkelijk is.
Driedelige apparaten worden verwezen naar professionele modificaties en zijn ontworpen om niet alleen de effectiviteit van de dosis, maar ook het stralingsvermogen te meten.
Het installeren van de detector is alleen nodig nadat alle doorvoercondensators in de behuizing zijn bevestigd. In dit geval worden de weerstanden alleen in gesloten type gebruikt.
De dempers zijn op hun beurt geschikt voor enkelkanaals. De uitbreiding heeft in dit geval een lage frequentie nodig. Alleen resonantie-gelijkrichters worden gebruikt om het stralingsvermogen te meten. Om ze te installeren, moet je een soldeerbout gebruiken.
Zener-diodes worden zelden gebruikt in dergelijke apparaten. Dit komt door het feit dat de fout in hun metingen hoog is. Er moet ook rekening worden gehouden met het feit dat de stralingskrachtparameter direct afhangt van het type uitgangsweerstand.
Meestal is het elektrolytisch.
Gebruik van vectorweerstanden
Voor het samenstellen met de vectorweerstanden kan de dosimeter met uw eigen handen (het diagram wordt hieronder weergegeven) alleen worden gekoppeld aan netwerkdetectoren. Tot op heden zijn ze moeilijk te koop in de winkel. Ook moet er rekening mee worden gehouden dat dit product tegenwoordig veel kost, in vergelijking met andere typen detectors.
Het is noodzakelijk om de weerstanden alleen te installeren nadat de doorvoercondensator is gefixeerd. In sommige modellen zijn ze gesoldeerd aan twee eenheden. In dit geval kan de negatieve weerstand van het circuit soms oplopen tot 30 ohm. Tegelijkertijd lijdt de nauwkeurigheid van de metingen aanzienlijk. Ook kan de capaciteitscapaciteit de nauwkeurigheid van het apparaat beïnvloeden. Meestal worden ze geselecteerd op 20 pF.
Dit alles is genoeg om het model een uitstekende gevoeligheid te bieden.
Om vervolgens een dosimeter met uw eigen handen te maken, is een gelijkrichter geïnstalleerd. Het is in dit geval een geschikt resonantie-type. Positioneringsmodellen worden echter ook door veel specialisten beschouwd. In dit stadium is het erg belangrijk om de parameter voor elektromagnetische interferentie te berekenen.
Om de impact van het milieu te verminderen, raden veel experts aan om elektrostatische eenheden in de apparaten te installeren. Je kunt ze gewoon in de winkel kopen. Het is ook mogelijk om een kleine power-trigger te gebruiken. In deze situatie kan de negatieve weerstand in de dosimeter echter aanzienlijk toenemen.
Die frequentieverschuivingen kwamen niet vaak voor, het is handiger om geïntegreerde triggers te gebruiken.
Toepassing van integrale weerstanden
Om te maken met de integrale weerstanden kan een eenvoudige dosimeter met uw eigen handen (het diagram wordt hieronder weergegeven) zeer snel zijn. In de eerste plaats moet je hiervoor een case selecteren.
In dit geval kunt u een plastic doos gebruiken. Als u vervolgens zelf een dosimeter wilt maken, moet u een demper plaatsen. Meestal is het een geselecteerd meerkanaals type.
Op hun beurt geven enkelkanaals modellen met hoge nauwkeurigheid geen indicaties.
Er dient ook te worden opgemerkt dat veel experts aanzetten om tellers te gebruiken. In de regel zijn ze gekozen binaire type. Installeer ze rechtstreeks op de detector. In dit geval worden de condensatoren achter de weerstanden gesoldeerd.
Voor de dosimeter zijn in totaal drie eenheden nodig. De eerste wordt onmiddellijk op de detector geïnstalleerd. De gevoeligheid ervan hangt in veel opzichten af van het type expander. De resterende twee condensatoren zijn aan de buitenkant van de gelijkrichter gemonteerd.
Om dit te doen, moet je een steekvlam gebruiken.
Een eenvoudig model op de transistor PP20
Het samenstellen van dit type stralingsmeters met hun eigen handen is niet eenvoudig, maar het moet duidelijk zijn dat in dit geval de detector alleen geschikt is voor het impulstype. Installeer de transistor op de gelijkrichter. Expanders voor deze doeleinden worden hoofdzakelijk geselecteerd in het analoge type. Dit alles is nodig om het stralingsvermogen nauwkeuriger te meten.
Het is onder meer belangrijk dat een dosimeter een kwaliteitsteller ophaalt. Meestal wordt het gebruikt met een segmentindicator. De meest voorkomende wijzigingen worden verkocht in winkels met het label K17. LED's voor apparaten van dit type worden zelden gebruikt. Testers kunnen op hun beurt alleen worden geïnstalleerd met een laagfrequent type.
Tegelijkertijd is de gevoeligheid nogal laag.
Het gebruik van de transistor PP30
Transistoren van dit type zijn in de regel geïnstalleerd op professionele modellen. De geleidbaarheid is redelijk goed, maar ze kunnen alleen met tweedraadsdetectoren werken. Als u de dosimeter zelf wilt monteren, moet u eerst een goede indruk maken van het apparaat. Hierna is het standaard om een kwaliteitdoorgangscondensator voor de dosimeter te selecteren.
De capaciteit van het minimum moet 40 pF zijn. Dit alles is nodig om de negatieve weerstand in het circuit op een niveau van 20 ohm te houden. Frequentieverschuivingen kunnen in dit geval worden geregeld met een gelijkrichter.
Voor het meten van het stralingsvermogen wordt een gewone demper gebruikt. Installeer de transistor P30 pas nadat de expander is bevestigd. Emitter zener vaak gebruikt, maar om de effectiviteit van de dosis te bepalen, zijn ze slecht.
Model met membraancondensator
Membraan-type apparaten zijn tegenwoordig heel gewoon. In vergelijking met veldcondensators verschillen ze in verminderde gevoeligheid. In dit geval is de negatieve weerstand in het circuit gewoonlijk niet meer dan 3 ohm.
Dit alles suggereert dat de nauwkeurigheid van het bepalen van het stralingsvermogen van dergelijke apparaten vrij hoog is. Er moet ook rekening worden gehouden met het feit dat detectoren in dit geval alleen geschikt zijn voor tweedraads type. Over het algemeen zijn de modellen compact, maar de kenmerken zijn behoorlijk verschillend.
Expanders voor dergelijke condensatoren zijn geschikt voor een elektrostatisch type. Op hun beurt worden gelijkrichters zowel analoog als resonant gebruikt.
Om de nauwkeurigheid van de indicaties te vergroten, adviseren veel experts om bij de tweede optie stil te staan. Triggers voor deze dosimeters zijn geschikt voor gemiddeld vermogen. Er moet ook worden opgemerkt dat Zener-diodes vrij zelden in apparaten worden gebruikt. In dit geval moeten de dempers om de gevoeligheid te verhogen worden geïnstalleerd met twee weerstanden.
Gebruik van breedbandcondensatoren
Modificaties van breedband tot nu toe zijn vrij zeldzaam. Gevoeligheid is niet de beste. Er moet ook rekening mee worden gehouden dat ze het stralingsvermogen niet kunnen bepalen. Detectoren worden meestal door apparaten met drie doorgangen geselecteerd.
Ze zijn dus behoorlijk groot van formaat. Dampers zijn geïnstalleerd op de meest uiteenlopende dosimeters. Meerkanaalsveranderingen worden vaak gebruikt om de nauwkeurigheid van de metingen te verbeteren. De frequentie van elektromagnetische interferentie is in dit geval afhankelijk van de klasse van de gelijkrichter.
Veel specialisten kopen ze met een lage bandbreedte.
Meestal kunnen ze worden voldaan met markering MP30. Bovendien zijn er wijzigingen in de MP40-klasse bekend. De ingangsrespons is vrij hoog, maar ze zijn bestand tegen een lage weerstand.
Installeer de condensatoren pas op het apparaat nadat u de detector direct hebt bevestigd. Er moet ook rekening mee worden gehouden dat de weerstanden voor het circuit er drie nodig hebben. De eerste hiervan moet aan het begin van het circuit worden gesoldeerd.
In dit geval zijn de andere twee weerstanden nodig bij de uitbreiding.
Dosismeter met lage gevoeligheid
Dosimeters met een lage gevoeligheid worden het vaakst gebruikt door het leger. Om een model van dit type samen te stellen, is het allereerst noodzakelijk om een kwalitatieve sensor te selecteren. In dit geval worden tellers het vaakst gebruikt met segmentindicatoren. Op hun beurt zijn de condensatoren voor dergelijke modificaties meer geschikt voor een doorgaand type. Weerstanden die door veel experts worden aanbevolen, zijn om analoog aan te schaffen.
Dit alles is nodig om de gevoeligheid van het apparaat tot het gewenste niveau te verhogen. Triggers in modellen worden meestal gebruikt voor een laag stroomverbruik.
Maximale negatieve weerstand moeten ze weerstaan bij 4 ohm. In dit geval moet de sensor zelf een waarde van 5 ohm hebben.
De snelheid van het uitgangssignaal is uitsluitend afhankelijk van de kracht van de condensator. Dempers in apparaten van dit type zijn afwezig.
Mijn zelfgemaakte dosimeter
De dosimeter is ja, economisch. Hoe maak je zelf een dosimeter? Het was een dosimeter. Wat zijn dosimeters? De belangrijkste verdeling van dosimeters is professioneel en huishoudelijk.
Ik hou erg van het lezen van Habr, en nu kwam ik een artikel tegen over hoe snel en probleemloos de dosimeter aan de iphone kan worden vastgemaakt (artikel). Ik stelde mezelf de taak om 1000 roebel te ontmoeten, omdat dosimeters kosten vanaf 3500 roebel.
Huishoudelijke stralingsdosimeter noord
Het belangrijkste in het circuit is de transformator en sensor SBM-20. Trouwens! Als u deze twee circuits aansluit, kunt u een dosismeter uitlezen waarvan de dosis via de NFC gebeurt - door simpelweg naar de telefoon te sturen.
Ik ben het eens met uw verklaringen, maar het doel van dit project was om snel, eenvoudig en betrouwbaar de dosimeter te maken aan de hand van de smartphone op Android totdat hij op het idee en de uitvoering tot zinken werd gebracht.
Toen ze geen krachtige stroming op de CI opmerkte, terwijl de grofste legerdosimeter zeer zwakke straling waarneemt.
In feite, niveaus in de orde van 0.6-1.2 μSv gedurende tientallen seconden, meet deze dosimeter praktisch betrouwbaar. Ik, goed, had niet de mogelijkheid om op de schaal te testen. Maar ik heb de CI getest met de dosismeter ter plaatse.
Laten we zeggen dat elk van uw zakdosismeters volledig nutteloos is in termen van het bepalen van de contaminatie van producten. Ik heb bewust gezegd over de zakdosimeter - het was in de eerste plaats de definitie in het veld.
En dan zie je vaak persoonlijkheden op de markt, die de bosbessen controleren met een dosimeter.
Dus, hoe alles klaar zal zijn - ik zal hier een bericht over schrijven en ik zal het noemen "hoe we de dosimeter deden". Het belangrijkste doel van deze dosimeter is om te werken met een externe sensor die op de onderste connector is aangesloten in plaats van op de accu. Ten tweede is het schema van de dosimeter vaak zodanig dat het tips opvangt.
Als de dosimeter een extreem laag verbruik heeft, kunt u proberen stroom te krijgen via de hoofdtelefoonuitgang. Bovendien combineren alle niet-gespecialiseerde apparaten beide functies: een dosimeter en een radiometer.
Professionele dosismeters bepalen niet alleen de intensiteit van radioactieve straling en het infectieniveau van het object, maar combineren de functies van een dosimeter en een radiometer. Huishoudelijke dosismeters zijn onnauwkeurig in het meten van de kracht van radioactieve straling, voornamelijk gammastralen worden geregistreerd, zeldzamer - harde bètastraling en nog zeldzamer bepalen alpha-straling.
Men moet vermelden dat de dosimeter individueel is, laat zien welke stralingsdosis de persoon heeft getypt en een industriële dosismeter die de straling rond de kerncentrale en andere strategische faciliteiten bewaakt. De industriële klasse omvat militaire dosimeters, ontworpen om straling te meten in een atoomexplosie. In ons land werden huishoudelijke dosimeters populair na de ramp in Tsjernobyl.
werk van de dosimeter
Een andere manier om een huishouddosimeter te verzamelen is om een blikje te gebruiken. In dit geval hebben ook een spaak, een eenpolige tester en een condensator nodig. Een dosimeter meenemen in het licht van recente gebeurtenissen in Japan is niet overbodig. Koop bij ons in de winkel dit ding is nogal een probleem.
Lay-out en lay-out van onderdelen op het bord
Herstel de oude dosimeter - saai, koop - te oubollig, het is veel interessanter om jezelf te doen! Ik gebruikte alleen de Geigerteller van mijn fabrieksdosimeter, dezelfde mysterieuze PRGI-101. De C10-condensator ontkoppelt de dosimeter en de smartphone van DC-spanning.
Opgemerkt moet worden dat de dosimeter wordt gestoord door bronnen van elektromagnetische straling, bijvoorbeeld mobiele telefoons. De interferentie beïnvloedde de dosimeter toen de telefoon enkele centimeters van de Geigerteller werd verwijderd.
Het grootste struikelblok bij het maken van zelfgemaakte dosimeters-radiometers is het probleem van het vinden van de stralingsdetector zelf: de Geiger-Mueller-teller.
De huishouden-gamma-dosimeter NORTHER is ontworpen om het niveau van de blootstellingsdosis gammastraling te meten in het bereik van 0,1 tot 9,99 μSv / h.
Het stroomverbruik van de dosimeter is niet meer dan 10 mA. In het voedingscompartiment bevinden zich vier schijf zilver-zink batterijen SC-32, capaciteit 120 mA / h, met een voedingsspanning van 1,5 volt.
Rummaged op het internet en een hoop regelingen doorgenomen hebben en voor zichzelf de meest eenvoudige, zonder microcontrollers, indicatoren en overbodige obvjazki gerealiseerd hebben. Het enige probleem voor mij was om een afzonderlijke stream te maken en in realtime het klembord van de microfoon te lezen.
De basisbegrippen zijn heel eenvoudig: verschillende soorten straling met verschillende energie en doordringend vermogen. Maar de hoeveelheden die geassocieerd worden met bestraling en hun effect op de mens zijn talrijk, en zelfs op vingers zal dit allemaal in een dik tekstboek veranderen.
Let op - straling!
En zelfs over het schema, voor de toekomst, op plaatsen waar de draden elkaar kruisen, plaatsen ze nog steeds punten, zelfs als het een T-kruising betreft. Daarna stopte ik met het vertrouwen in een dergelijke dosimeter. Ik ga uitsluitend uit van mijn slechte ervaring (en ik hoop dat ik het niet zal moeten verrijken). En zij "hoort" erdoor niet dat KI dichtbij is. Met dezelfde DP-5V, op dezelfde afstand die het hoort (ik heb twee DP-5V).
Om de koers met stijfheid te corrigeren, wordt het loket in een filter in haar gewikkeld en mag ze ook geen bètadeeltjes vangen.
In dit geval reeds een beweegbare klep "beta-gamma", de grootte ervan verschilt van de weergave (respectievelijk 46 * 80 * 12 en 46 * 52 * 17), maar het ontwerp is geen klep).
In dit geval werd een andere DKS-04 geproduceerd, er is zo'n kleine en eiken sensor SBM-21. Het lijkt in dezelfde zaak een soort apparaat te zijn geweest, hoewel ik het mis heb.
Harde bèta zal door dit plastic gaan en zal het niet merken - en de gevoeligheid ervan is in SBM-20 keer honderd keer meer dan in gammastraling! Bètastraling is elektronen en positronen. En naast het scherm hun duisternis. Dientengevolge, kunt u en millriegengens van plan zijn.
Er zijn radiolamps met gloeiend 12V. Hierop kan de integrator worden gemaakt en kan de schakelaarindicator worden vastgeschroefd. ie de regeling voor 555 zal soms minder economisch zijn, zelfs vergeleken met de hier gegeven regeling.
En ze smelten niet eens na 5 minuten werken. De transistor was germanium en brak toen de spoel werd losgekoppeld.
Omdat indicatoren in huishouddosimeters gebruik maken van alarmdynamica ("pishchalki") en mogelijk ook sensoren zijn.
Dosismeter met eigen handen
Het onderwerp van dosimetriegebruik in het dagelijks leven werd opnieuw relevant na de bekende gebeurtenissen in Japan, vooral als je bedenkt dat de meeste zeevruchten vanuit het Verre Oosten naar Moskou komen.
Voor het eerst ontstond het probleem van dosimetrie in het dagelijks leven na het ongeluk van 1986 in de kerncentrale in Tsjernobyl, maar na verloop van tijd was het vergeten.
Bovendien is het handig om een dosimeter thuis te hebben, aangezien in een moderne technogene omgeving de kans op dergelijke rampen erg groot is.
Waarom zelf een dosimeter maken, als je het kunt kopen? Ten eerste is het een kwestie van prijs. De marktwaarde van een moderne huishoudelijke dosimeter van de fabrieksproductie ligt in de regel tussen de drie- en tienduizend roebel.
Natuurlijk zijn ontmantelde gebruikte apparaten (militair), bijvoorbeeld, verschillende modificaties van DP's veel goedkoper, maar ze zijn omslachtig en bovendien vertonen ze alleen gevaarlijke niveaus van straling. Ten tweede is het een kwestie van kwaliteit.
Huishoudapparaten tonen vaak iets onbegrijpelijks, ze zijn helemaal niet gekalibreerd, omdat hun makers denken dat de gemiddelde persoon maar één ding hoeft te weten: "men kan eten of niet eten", dit of dat product.
Wat betreft ernstige apparatuur, zoals het "Progress" -complex, is het gebruik thuis erg moeilijk, voornamelijk om financiële redenen. Hij kan alleen zeer rijke mensen betalen, en hij zal plaatsen bezetten.
Als een teller voor nucleaire straling in huishoudelijke dosimeters, worden meestal Geigertellers gebruikt. Ook in selfmade. Ik gebruikte de goede oude versie van STS-5, 1968, die op het werk in overvloed beschikbaar was - aandelen uit de Sovjettijd. Tellers van die tijd verschilden met één eigenschap - ze werkten of niet, en ze kunnen niet 'liegen' of 'onnauwkeurig zijn'.
Het schematische diagram van de dosismeter die ik heb verzameld, wordt hier gepresenteerd:
Het moeilijkste deel is de converter. De STS-5-teller heeft een voeding van ongeveer 400 volt nodig.
Als basis voor de omzetter transformator heb ik een ferriet smoorspoel op CFL (fluorescentielampen in normale patroon), die twee tien windingen van de wikkeling, waarvan één als een primaire wikkeling en de tweede domotal - de secundaire feedback.
Als een transistor voor de converter, gebruikte ik de MP-40A (nam uit de beschikbare eerste kreeg eerst een directe transistor, en het kwam omhoog).
Aanvankelijk was ik van plan om een batterij van 8,6 volt (analoog van een 9 volt batterij) als een stroombron te gebruiken, maar in dit geval produceerde de omzetter slechts tweehonderd volt in plaats van vierhonderd.
Experimenterend met de selectie van de weerstand, de condensator en het aantal windingen in de wikkelingen die ik heb toegevoegd, heb ik het slechts "210-220 volt" kunnen "verspreiden". Om dit probleem op te lossen, begon ik twee batterijen te gebruiken die in serie waren geschakeld. Vanuit technisch oogpunt zou het meer geletterd zijn om een vermenigvuldigingsfactor aan de output te verzamelen, maar ik deed het niet vanwege de moeizame dingen, die ik later betreurde. De gelijkrichter is gemaakt op basis van de details van dezelfde CFL. Na de diodebrug heb ik in serie twee condensatoren van 400 volt geplaatst (alweer van fluorescentielampen).
Na de converter is er een blok van de teller zelf. Het bestaat uit de eigenlijke teller, de belastingsweerstand en de scheidingscondensator.
De belastingsweerstand dient ervoor te zorgen dat de pulsen niet worden gedoofd door terugkoppeling. Een hoogspanningscondensator met een lage capaciteit wordt meestal gebruikt als de scheidingscondensator.
Het passeert een puls van de teller naar de volgende delen van het apparaat en passeert geen hoge spanning.
De condensator wordt gevolgd door een hoge impedantie oortelefoon TON-2. Het dient ervoor te zorgen dat de pulsen op het gehoor kunnen worden opgenomen, zelfs als het apparaat nergens mee verbonden is. Aangenomen wordt dat voor de STS-5-meter (evenals voor de SBM-20) het aantal pulsen in 40 seconden ongeveer overeenkomt met de achtergrond in micro-röntgen per uur.
Ik heb geen versterkers gebruikt.
In de klassieke radio-amateurcircuits van zelfgemaakte radiometer-dosimeters, volgt een primitieve analoge integrator en een kop met een pijl, maar ik ging op een fundamenteel andere manier.
Nadat het luistergedeelte naar een extern telapparaat gaat (computer of laptop). De uitvoer wordt gemaakt via een kleine condensator, die dient om het circuit van het apparaat en het invoerpad van de geluidskaart van de computer te ontkoppelen.
Als stroombron van het netwerk en de oplader gebruikte ik een voeding van een oude laptop met 19 volt.
De belangrijkste nadelen van de resulterende apparaat: zeer snel accumuleren batterijen (te krachtige converter), voor nauwkeurige metingen, moet u een computer, een relatief groot formaat.
Over het algemeen ziet het resulterende apparaat er als volgt uit:
Maar zo ziet het er van binnenuit uit (radioamateurs, niet flauwvallen bij het zien van dergelijke onhandige uitvoeringen):
Om de pulsen te tellen, heb ik het resulterende apparaat aangesloten op de microfooningang van de laptop, waarbij de pulsen als software werden beschouwd.
Voor dergelijk rekenprogramma in Delphi door mij is geschreven, waarbij de pulsen in een vooraf bepaald tijdsinterval telt, telt de pulsen per seconde om de gewenste meeteenheid (bijvoorbeeld micro-röntgen per uur), en kunnen de resultaten worden de externe toepassingen, zoals verzenden, bijvoorbeeld MS Excel of Apache OpenOffice Calc (schrijf een kolom met cijfers) door de toetsenbordinvoer te simuleren. Dit programma wordt vereenvoudigd, een aangepaste versie van het programma van mijn rekening voor algemene doeleinden puls.
Screenshot van het programma is hier:
Meer informatie over het programma (download) hier:
Dientengevolge ontvingen we een computergestuurde radiometer-dosismeter met een kostprijs van nul roebel en nul kopeken (uiteraard zonder rekening te houden met de bestede tijd).
In tegenstelling tot huishoudelijke dosimeters kunnen ze niet alleen de stralingsachtergrond of radioactiviteit van iets meten, maar ook veranderingen in deze indicatoren in de tijd volgen of automatisch een reeks metingen uitvoeren.
En dit is veel ernstiger dan de dansende figuren op het display van de huishouddosimeter.
Misschien zal ik in de toekomst proberen de gevoeligheid te vergroten door in plaats van één teller een batterij van meerdere meters parallel te gebruiken. Het is ook mogelijk om een software-analyse van de amplitude van pulsen te implementeren om spectra te verkrijgen, hoewel het onwaarschijnlijk is dat dit echt praktisch voordeel oplevert wanneer het met onze tellers wordt gebruikt...
De stralingsdetector door eigen handen
In ons leven dringt straling steeds sterker door. Te beginnen bij kerncentrales, eindigend met verschillende sensoren, zoals vuur, niveau, etc.
En het wordt relevant om de omgeving om jezelf heen te kennen, om sterke blootstelling aan zaken als veilige dingen te vermijden.
Iedereen die al een tijdje in dit onderwerp geïnteresseerd is, weet dat het vrij duur is om een dosimeter te kopen. De kosten beginnen vanaf 5k en snellen naar oneindig. Voor dit geld leveren fabrikanten deze apparaten anders klokkenluiders, gloeilampen, schermen, elektronische stemmen, enz.
Ja, het is mogelijk om naar bekende radioactieve zones te reizen (wie zei Tsjernobyl?) Dit is wat nodig is, maar in het dagelijks leven is dit overdreven.
Stelt u zich eens voor hoe u naar het werk gaat, naar een winkel, naar een film, enz. het apparaat vasthouden. Natuurlijk zal dit er raar uitzien. Je kunt zeggen dat, in deze naam, het apparaat in een zak kan worden gestopt en het je waarschuwt voor het gevaar. Maar dan zal er een vraag zijn, maar hoeveel kan dit apparaat continu gebruiken? Je hoeft het niet als een smartphone op te laden of de batterijen elke week te vervangen?
Uitgaande van het bovenstaande, werd de TOR gevormd.
Het apparaat zou goedkoop moeten zijn.
Het zou in een solide geval moeten zijn.
Een minimum aan bedieningselementen.
Geen scoreborden, indicatoren, pijlen.
Bij het bereiken van een gevaarlijk stralingsniveau (> 50 micro), moet het luid zijn schreeuw signaleren.
Wijze van afluisteren van ioniserende straling.
Zo lang mogelijk continu gebruik van één set batterijen.
Als een lichte draai heb je de output van de teller (klikken) op de smartphone voor een ruwe schatting van het stralingsniveau.
Omdat ik een klein handvat heb, werd TK overgedragen aan meer bekwame handen.
Het schema is overgenomen uit het boek van Yu. A. Vinogradov met kleine wijzigingen.
Behuizing, eventuele schakelaars, stopcontacten, etc. werd besteld in Chip en Deep (geen reclame), alleen niet waar anders niet de juiste vond.
De Geiger-sensor is gekocht op een lokale vlooienmarkt.
Was geëtste vergoeding. Zonder printers, buit en fotoresists. Alleen hardcore: verf, kopersulfaat en zout.
We vullen het bord met details.
Assemblage in de zaak.
De eerste batterij (op de foto) rechtvaardigde niet de hoop op een lang werk, het was genoeg voor slechts een maand onafgebroken werken. Later werd de duurdere 6LR22 gekocht. Ze werkte meer dan een half jaar.
Een kabel wordt gebruikt om verbinding te maken met de smartphone. Als een toepassing werd de "Atom Simple Radiation Sensor" gebruikt. Ze hebben zeker een geweldig idee, maar de batterij van de smartphone zit net voor onze ogen.
Kalibratie vereist alleen een pulsvormer geassembleerd op DD1.1,
de weerstand R6 is gesoldeerd tot kilo-ohm bij 800 en zelfs meer, met de alarmsignalering
moet reageren op de achtergrondstraling, verlaag dan de nominale waarde van de weerstand, terwijl de dosimeter niet meer reageren op de achtergrond, links op voor een dag of zelfs meer als er per ongeluk activeren - te verminderen een beetje meer, en dan luisteren naar de dag (soms stille nacht, de tweede en dan komen willekeurig meerdere deeltjes in een rij aan).
Hoe zich te ontdoen van willekeurige srabotok - dat dit de maximale gevoeligheid zal zijn, en instellingen vereisen geen ioniserende stralingsbron en een referentie dosimeter. Instellen met een nieuwe batterij of voeding van een 9-volt voeding. En zelfs het veranderen van de nominale waarde van de weerstand R9 op te halen van het geluid frequentie in resonantie met de piëzo transducer die luider voedsel zou zijn, liet de beste resultaten van de alarmpieper voor hengels (haar lichaam zorgt voor een resonantie die aanzienlijk verhoogt het volume).
Postscriptum Mijn tag toen hij meewerkte aan de ontwikkeling en het testen.
P.S.S. Voor de maat van sneakers niet gooien. Ja, je kunt verzamelen en in kleinere dimensies maar dit is niet gezocht.
- Top bovenaan
- Eerst bovenaan
- Actuele top
125 reacties
Deze afleider dient voor het detecteren van gammastraling. En er zijn ook andere soorten straling. Omdat de kosten van detectors in de ruimte en vliegen weg. De achtergrond kan aanzienlijk variëren, afhankelijk van de natuurlijke omstandigheden. Wat voor moffel?
Niet de bovenklep geboorde gaten voor de bèta.
En nu kijken we hoe alle huishouddosimeters zijn gerangschikt. En rustig gewreven deze kennis.
Hoe interessant, en hoe weet je wat ik precies creëerde? Wat zou zulke verklaringen haasten?
A. Nou, eens een schooljongen, dan vergeef je. Je zult opgroeien in de geest. En op hetzelfde moment en opmerkzaamheid. Om op te letten, ben ik niet de auteur van de post.
Er is. Atom Fast als een zak en sommige Atom Spectra-modellen lijkt het mogelijk om minder dan 20.000 te kopen. Hoewel ten koste van de laatste is niet zeker.
De prijs is niet alleen afhankelijk van flikker en fluit, maar vaak op welk energiebereik het apparaat registreert, van de beschermingsklasse en het vermogen om duizenden metingen in het geheugen op te slaan. Experts zijn dus veel meer geïnteresseerd in het apparaat, dat straling in het energiebereik 20 keV - 3 MeV, in plaats van 200 keV - 2 MeV kan detecteren.
Met betrekking tot de registratie van alpha- beta- en neutron: zelfs voor instappers "Stalkers" onderzoeken Pripyat en verzamelen stront artefacten in de VORS-zone, dit is vaak een te grote functionaliteit. Hoewel, als het nodig is - er zijn geen problemen, en om gezondheid te besparen is 25 duizend roebel geen groot geld. Maar nogmaals, zo'n huisgemaakte zelfgemaakte is ongepast. Hier is een van de kwalitatieve voorbeelden van een goed product (het belangrijkste om een model zonder letters te nemen, dat wil zeggen, gewoon MKS-AT-6130):
En hij zal een beroep op degenen die niet willen weten over zijn aanwezigheid (hoewel ik niet kan bedenken die het nodig hebben in de hulpdiensten gebied, behalve dat de plunderaars) - je kunt niet kijken naar het scorebord, sluit een koptelefoon en pipikanya frequentie zich bewust zijn van de kracht dosis).
je moet luisteren dat de wijk aan de gang is, en als de officiële rondleiding, dan heeft de dosimeter je nafig niet nodig)))
Ik heb stilletjes meer dan een half jaar gewerkt zonder bang te zijn dat de batterij gaat zitten en dat deze moet worden vervangen - opgeladen.
De taak van mijn dosimeter moet altijd in mijn zak worden gestopt en niet op de plank.
Het is gewoon een alarm. Zijn taak is om me te waarschuwen voor het gevaar.
In de posten hierboven zijn mensen op dergelijke onverwachte plaatsen straling tegengekomen die ze nooit hadden gedacht.
In het geval van een alarm worden mijn acties teruggebracht tot twee opties:
1. Verwijder uit de stralingsbron;
2. Verbind uw smartphone en probeer de plaats te lokaliseren.
3. Vertel iemand die je nodig hebt. :)
Ik gebruik nu constant een dosimeter waarbij de levensduur van de batterij ongeveer een maand is. En om het eens per maand op te laden, maakt het helemaal niets uit. Naar mijn mening gaat de maand over die functie, waardoor het apparaat niet uit je hoeft te raken met de noodzaak om op te laden.
De auteur, gefeliciteerd. Ten eerste heb je de dosimeter niet gestoord (dit is een apparaat om de dosis te meten) en zelfs geen radiometer (in de mensen is een spectrometer), maar een indicator van radioactiviteit. Bovendien heb ik gebruik gemaakt van het ontwikkelingsprogramma van iemand anders.
Voor degenen die bang zijn om ineens naast een gevaarlijk iets te vinden, is het veel beter om de originele Atom Mini2 te kopen. Je kunt tenminste een sleutelhanger op de toetsen hangen en gewoon niet vergeten en je bent niet te lui om hem mee te nemen. En sleep je echt enorme doos niet met je mee. Het is voor dit doel dat indicatoren nodig zijn, ze moeten compact en lang zijn om te werken vanuit één lading. Om altijd bij je te zijn.
Ja, de minus van alle apparaten en huismeetmeters op enkele tellers is een lange tijd van herberekening / middeling (tot enkele minuten). Daarom kan FLASH-detectie mogelijk niet worden afgesloten. Als je naar verschillende plaatsen klimt, is het beter om het apparaat op twee sensoren te nemen. Hij verdubbelde stom, hoewel het paardengeld kostte. Met één sensor, instelwaarden in 40-120 seconden, is de kans op het passeren van een bron van zwakke straling 100%. Als je maar niet beweegt "recht op de balk".
Je zou kunnen denken dat met krachtige straling zelfs een apparaat met langzame middeling vrij snel zal werken omdat de waarden zullen dramatisch toenemen. Maar hier is nog een opstelling. Wanneer u zorgt voor de bovengrens van de opgegeven meetwaarde, scheuren de instrumenten eenvoudig van het dak en tellen ze niet meer mee. de sensor produceert een echte lawine aan impulsen die opduikt in de "afbraak". En wanneer u in een vreselijke situatie terechtkomt, kunnen dergelijke apparaten gewoon stil blijven. De waarheid en de waarschijnlijkheid om in deze situatie terecht te komen, zoals het ontmoeten van een dinosaurus op straat, is ongeveer 50%. Of je ontmoet of niet :) Dat wil zeggen, in het gewone leven neigt naar nul, als je niet op specifieke plaatsen werkt met radioactieve materialen of bij de acceptatie van schroot.
Kortom, het werk is cognitief, maar voor de dagelijkse indicator van problemen te veel, ongemakkelijk, onnauwkeurig en langzaam. Op zijn minst in grootte en gemak op de markt zijn er meer handige opties.
Shl: Ik wil een mini2, maar de prijs. geef een kortingspannekoek! :)
De stralingsdetector door eigen handen
Ooit wilde krijgen een dergelijke inrichting is echter, in de oude dagen, om een dergelijk apparaat in een particuliere burgers zijn niet toegestaan: ten eerste morele code van de Bouwer van het communisme, de Tweede Comité van de Staatsveiligheid. Waarschijnlijk is het daarom wenselijk, de verboden vrucht is zoet. En dan zijn ze mochten, maar die voldoen aan alle andere manier kon niet, en tot slot een dag gebeurde het: mijn vriend in een vlaag van dankbaarheid voor normaal onderhoud (weet niet meer welke), putte uit de "bakken" andere "apparaat", weigerde zijn werk voor mijn waardige beloning. Het was een dosimeter.
De huishouden-gamma-dosimeter NORTHER is ontworpen om het niveau van de blootstellingsdosis gammastraling te meten in het bereik van 0,1 tot 9,99 μSv / h. Voordelen: een lange periode van probleemloze werking, licht gewicht en afmetingen, LCD-indicator, eenvoudig meetgemak. Om met het werk te beginnen, is het noodzakelijk om een stuk polychlorvinylslang naar de zijkant op de clipklem te verplaatsen en daardoor de stroomgeleidende contacten te laten sluiten.
Dus, om Verbazing origineel, loste de vraag aan-uit apparaat en druk op de knop op het voorpaneel indicaties worden gewist, meer dringende en er is een 30-40 seconden kosten (het display knippert "MF"). Als er natuurlijk een bron van radioactieve straling is. Het apparaat dat is opgenomen in de meting toont de intensiteit van ionisatie van het medium en, dienovereenkomstig, de stralingsintensiteit van de stralingsbron. Theoretisch, als er geen stralingsachtergrond is, kan het account nul blijven - "0.00". Alleen dit is nooit gebeurd. Soms telt het af naar 0,20-0,28. Deze indicatie is bijna normaal - de natuurlijke stedelijke achtergrond. Soms kan het in de buurt van de "fonts" -objecten zijn en meer tellen. Dan doe ik een tweede stop, als het de eerste metingen bevestigt - het blijft, als het slim is, om ver weg te gaan.
In het apparaat, een printplaat met elektronische componenten, is het grotendeels een K176... serie-chip, maar het meest opvallende detail is de Geigerteller, het model van de gebruikte SBM-20-meter. De liquid crystal indicator van het merk IZhKTS-2-4 / 7.
Het schematische diagram van het apparaat bleek eenvoudiger dan verwacht en als je de SMB-20 zelf vindt, of een vergelijkbare poging tot zelfproductie is heel reëel.
Lay-out en lay-out van onderdelen op het bord
Het stroomverbruik van de dosimeter is niet meer dan 10 mA. In het voedingscompartiment bevinden zich vier schijf zilver-zink batterijen SC-32, capaciteit 120 mA / h, met een voedingsspanning van 1,5 volt. Wanneer je ze vervangt, moet je voorzichtig en correct zijn om de installatie uit te voeren, en dan zijn de makers van het apparaat de volgorde van het aansluiten van de batterijen in het batterijcompartiment zo slim dat sommige gebruikers na hun vervanging gewoon niet langer de mogelijkheid hebben om het apparaat te gebruiken. Wat in het bijzonder gebeurde met de persoon die mij deze dosismeter gaf.
Videowerk van de dosimeter
Nadelen: er is geen normale aan / uit-schakelaar, de startknop is niet typisch, nadat een week gebruik begint te "vallen", om de batterijen te vervangen die u nodig hebt om de 4 schroeven uit te zetten. De verbinding tussen de twee helften van het lichaam is gemaakt met slechts één schroef, wat niet genoeg is - er is geen strakke passing aan beide uiteinden, wat resulteert in slecht contact van de batterijen met de verbruiker van de voeding.
School of Survival "Stalker"
Dosimeter Stalker eigen handen
- lettergrootte verkleinen lettergrootte Lettertype afdruk
- Print dit
- E-mailadres
- Wees de eerste die een reactie achterlaat
Auteur: ELcat
Gepubliceerd op 21/11/2011.
Hallo, lieve kat! Sinds meer dan 2,5 jaar ben ik je vaste vertegenwoordiger en heb ik besloten om je een bescheiden verrassing te geven. En dus, volgens de vele verzoeken van de werkende mensen van het forum, vertegenwoordig ik de "Dosimeter Stalker".
Dit apparaat is meer dan een jaar geleden ontworpen voor thuisgebruik, toen de interne gasontladingssensor van ioniserende straling van het STS-5-type in de handen van de behuizing viel. Deze zogenaamde Geiger-Müller, waarbij onder invloed van energierijke deeltjes (typisch de gamma en beta) die door het volume van een speciaal mengsel van gassen onder de gewenste druk en in een elektrisch veld met een voldoende hoge spanningen passeren, het gas wordt geïoniseerd, waardoor een korte puls van electrische stroom door de sensorelektroden. Deze dosimeter is gebouwd op het principe van het tellen van het aantal van deze pulsen per tijdseenheid.
Het apparaat is ontworpen als een eenvoudige en voldoende functionele digitale dosimeter en is ontworpen voor autonome bediening op de lange termijn. Hiermee besturing van de achtergrond (overeenkomstig sensor specificatie) straling in vier modi: aftasten (tijdsaanduiding 3 seconden), de snelle (telt vervolgens 15 seconden), normale (tijdsaanduiding 1 minuut) en precieze (de tijdtelling van 10 minuten) met geschikte toleranties. Ook fixeren wordt uitgevoerd in het niet-vluchtige geheugen de maximale en minimale waarden van de intensiteit van ioniserende straling in mikrorentgenah uur, het tellen van een totaal ontvangen per meettijd in mikrorentgenah (alleen voor snelle, nauwkeurige en normale meetmodus) dosis. De actuele meetwaarden worden weergegeven op de grafische LCD weergeefinrichting voor het gemak van zowel digitale als analoge - in de vorm van (pseudo) logaritmische schaal. Op de schaal zijn er twee markeringen: 25 microR / h en 60 microR / h - de maximaal toelaatbare niveaus voor respectievelijk civiele en militaire normen. Ook dosimeter heeft optionele hoorbare en zichtbare indicatie in de vorm van LEDs gevangen deeltjes heeft een optionele achtergrondverlichting aan één van de drie kleuren te selecteren maakt het mogelijk om toezicht te houden op het batterijniveau en het lage niveau te verbreken. Verder Dosimeter monitoren sensor bruikbaarheid voor verdeling fogging pogasnuvshego niet "vergiftiging" van de interne omgeving van de sensor of overmatige intensiteit ontladingsemissie. In de dosismeter is de functie van het opladen van de batterij van een externe voedingsadapter geïmplementeerd.
Constructief is de dosimeter gemaakt op één printplaat. Als de terminals die de sensor vasthouden, worden zekeringhouders (zekeringen) gebruikt.
De oplaadbare batterij wordt op het bord bevestigd met behulp van een dubbelzijdige tape. Het scherm is van bovenaf gesoldeerd aan het moederbord door de "inheemse" metalen lobben, en strips van koperen tin zijn gelast vanuit de onderste hoeken. Voor vertinnen metaaldelen via hun aanbevolen screen ontvetten ze ingedrukt enkele seconden stuk katoen gedrenkt zamednonnoy zoutzuur (waarbij de geëtste plaat), waardoor gedeeltelijk bedekt met een dunne laag koper, en zelfs in fine obluzhivayutsya colofonium. De installatie van het scherm is zo gemaakt dat de contactveren voldoende stevig tegen de vlakken op het bord zijn gedrukt. Er moet voor worden gezorgd dat de onderste rand van de lichtgeleider tegen de transparante delen van de LED-behuizing aanligt. Idealiter zou de onderste rand van de vezel deze gedeeltelijk moeten bedekken, die wordt ingesteld volgens de maximale intensiteit en uniformiteit van de verlichting van het weergavegebied van het scherm. Maar gezien het feit dat smd-leds van dezelfde grootte worden aangetroffen in verschillende hoogtes, wordt deze manier van positioneren van het scherm in deze constructie niet aanbevolen. Na installatie van het scherm aan de onderrand gelijmd strook ondoorzichtig plakband met een voorgelijmde daaraan smalle retroreflecterende (windowing) film naar binnen dan de onderrand kleefband gehecht aan de plaat, waardoor een lichtgeleider, dat geen licht boven doorlaat vormen en tegelijkertijd de helderheid verhoogt en de uniformiteit van de verlichting van het weergavegebied van het scherm. Na het solderen van alle componenten is het ten zeerste aan te bevelen om de plaat te openen met verschillende lagen elektrolytisch vernis.
Schematisch gezien heeft het apparaat geen aan / uit-schakelaar. Stroom aan / uit door de Menu / Power-knop langer dan twee seconden ingedrukt te houden. Een korte druk op deze knop brengt het menu naar voren, opent het submenu en accepteert de geselecteerde optie. De knop Verlaten / Annuleren verlaat het menu, verlaat het submenu en verwijdert de geselecteerde optie. Navigeer door de menu-items door op de knoppen Omhoog en Omlaag te drukken. De batterijlaadfunctie wordt automatisch geactiveerd wanneer de oplader is aangesloten op de dosismeter die zich in de uit-stand bevindt. Tijdens het opladen wordt de statusindicator (opladen of al klaar) weergegeven en het huidige batterijniveau (alleen wanneer de lading wordt uitgevoerd), de LED brandt ook constant. De functie is uitgeschakeld wanneer de oplader is losgekoppeld of wanneer de dosimeter is ingeschakeld. Wanneer de batterij volledig is opgeladen, schakelt het apparaat over naar de druppellaadmodus. Op het scherm wordt de status van het voltooide laden weergegeven en de LED-indicator licht periodiek op om de huidige laadstroom aan te geven.
Het apparaat gebruikt geen schaarse of dure componenten, alles wordt geselecteerd volgens het concept "naryto in zijn kofferbak". Binnenlandse gasontladingssensoren van ioniserende straling van de STS-5- of SBM20-typen kunnen als een sensor worden gebruikt. De batterij is een lithium-ion-batterij van de Nokia 3310 met een spanning van 3.7V en een capaciteit van 1150 mAh. Als display: een monochroom LCD-scherm met een resolutie van 84x48 pixels van hetzelfde telefoonmodel. In plaats van de ATmega8-microcontroller is de opgewaardeerde ATmega8A geschikt. Het is mogelijk om de transistors te vervangen door hun analogen, behalve de transistor die zich in de blokkeergenerator bevindt. Een veldeffect transistor in de acculaadcircuit - hetzij N-kanaal MOSFET «logische" reeks (die gegarandeerd als volledig ontgrendelen van de source-gatespanning van -5 V) aan de afvoerstroom van minstens 500 mA en zo laag mogelijk aan-weerstand in de open toestand. Ik kan me niet herinneren welke ik heb toegepast, misschien was het IRLML5103. Als een goede "indicator" - een 32-ohm "pishchalka" van het moederbord van de pc. Voor de vervaardiging van een puls transformator voor een basis was het frame met een ferrietkern door de resonerende inductor miniatuur 9W elektroluminescente lampen - "sberegayki» Deluxe bedrijf.
De niet-magnetische kernspleet is verkregen door het gebruik van schuurpapier verminderd tot
0, 5 mm. Als oplader - "Chinees" impuls opladen voor een mobiele telefoon met spanning h.x. in de orde van 8-11V met een gesoldeerd dienovereenkomstig geïnstalleerd op de bordconnector. De printplaat is bedraad in SprintLayout 5.0, in de M2-laag moet de "metallisatie" (draadgieten) worden ingeschakeld. Alle gegevens over de soorten elementen en hun denominaties in het bestand zijn aanwezig. De printplaat is vervaardigd volgens de LUT-methode. Aangezien de behuizing van de Chinese multimeter DT-830B wordt gebruikt, denk ik dat er in de kisten van veel katten van deze soort veel zit.
Gemonteerd zonder fouten van bekende goede onderdelen en geprogrammeerd met de juiste versie van de firmware in de configuratie heeft dit niet nodig. In de uit-stand verbruikt het apparaat niet meer dan 45 μA. Het ingeschakelde apparaat verbruikt niet meer dan 15 mA als de achtergrondverlichting uit is. De hoogspanningsomvormer is gebouwd op het principe van een puls puls-omvormer op basis van een blokkeringsgenerator. Het stroomverbruik mag niet groter zijn dan 1-2 mA. De uitgangsspanning moet binnen 400 +/- 20V liggen. Gezien de extreem grote inwendige weerstand, kan deze spanning alleen worden gemeten door voltmeters van het elektrostatische type. Let bij het programmeren van het apparaat op het type scherm dat moet worden geïnstalleerd. De firmware is geschreven onder twee vaak aangetroffen "Chinese" versies van het LCD-scherm (onder de oorspronkelijke firmware is niet gemaakt met het oog op de hoge kosten en uiterst zeldzame prevalentie hiervan). Hun onderscheidende kenmerken zijn de aanwezigheid of afwezigheid van een boog aan de linkerkant van het schermframe.
Het feit is dat ze verschillende controllers hebben, die in veel opzichten vergelijkbaar zijn, maar verschillende verschuivingen hebben van de weergavegebieden ten opzichte van de interne geheugenadresruimte en enkele uitstekende opdrachten. Daarom wordt de informatie op het scherm met de "niet de" versie van de firmware niet correct weergegeven. Bij het programmeren is het nodig om de fuz-bits van de microcontroller in te stellen om samen te werken met een externe 4MHz-kristalresonator en de JTAG-poort los te koppelen. Het wordt ook aanbevolen om de spanning te controleren waarbij het laadproces eindigt, dit mag niet meer dan 4,17V zijn - met deze spanning moet het opladen in de telefoon waar de door mij gebruikte batterij werd voltooid voordat die eindigde. De cut-off-drempel voor het lage niveau is ingesteld op ongeveer 3,65V.
WAARSCHUWING! Lithium-ionbatterijen zijn extreem explosief en brandgevaarlijk in het geval van mechanische, thermische of elektrische invloeden. Ik raad ten zeerste aan dat u de relevante informatie leest voordat u met hen samenwerkt! Er is ook potentieel gevaarlijke hoogspanning in het apparaat. De hoge uitgangsimpedantie van de bron veroorzaakt geen ernstige schade aan het lichaam, maar de ontlading van de opslagcondensator is behoorlijk merkbaar. Ook worden beginners sterk aangemoedigd om vertrouwd te raken met de elektrostatische veiligheidstechniek, omdat een aantal van de gebruikte elementen extreem gevoelig zijn voor statische elektriciteit.
Hierover, zoals, alles. Ik verontschuldig me voor het ontbreken van een elektrisch circuit, want met het oog op mijn extreme luiheid van katten, trek ik planken tegelijk in mijn met de hand gemaakte artikelen. En ook voor de "optimaliteit" en "geletterdheid" in de bron - met microcontrollers en C-taal relatief recent bekendgemaakt.
Postscriptum Maar stel je voor, velen van ons waren eens pionErami en liepen rond met zulke lichtgevende kompassen in het donker, zelfs niet te vermoeden wat toen deel uitmaakte van hun lichtende verf:
Hier is een citaat van Wikipedia: "Tot 70-er jaren van de twintigste eeuw radium werd vaak gebruikt voor de vervaardiging van lichtgevende verf continu licht (voor het markeren van wijzerplaten lucht- en zeevaart instrumenten, in het bijzonder klokken en andere apparaten), maar nu is het meestal vervangen door minder gevaarlijke isotopen tritium (T1 / 2 = 12,3 jaar) of 147Pm (T1 / 2 = 2,6 jaar). Het gevaar van dergelijke apparaten is dat ze bevatten geen waarschuwingsetiketten, kunnen ze alleen onthullen stralingsmeters. "
Het wordt hier vandaan gehaald: http://radiokot.ru/circuit/digital/measure/60/
er is ook een heleboel schema's op de tag "Dosimeter".